Pembangunan Insinerator Sampah
Pembakaran sampah sesuai untuk sisa isi rumah, sisa perubatan, sisa industri am (sisa industri am mengamalkan langkah berteknologi tinggi seperti pembakaran suhu tinggi, pengoksigenan sekunder, dan pelepasan sanga automatik untuk memenuhi keperluan pemantauan untuk pelepasan pencemaran), dsb.
Berbanding dengan pembuangan sampah dan pengkomposan, pembakaran sampah menjimatkan lebih banyak tanah dan tidak menyebabkan pencemaran air permukaan dan air bawah tanah.
Dengan pecutan pembandaran dan menghampiri had penunjuk tanah pembinaan, pembakaran sampah secara beransur-ansur menjadi pilihan praktikal untuk bandar-bandar besar dan sederhana di kawasan tengah dan timur dengan populasi padat, penggunaan tanah yang ketat, dan pengepungan sampah.
Sejak separuh kedua abad ke-19, negara Barat yang maju telah mereka bentuk dan membangunkan peralatan pembakaran sisa.
Peralatan pembakaran sisa pepejal pertama di dunia dilahirkan di Eropah semasa revolusi teknologi kedua. Pada separuh kedua abad ke-19, Paddington di England telah berkembang menjadi sebuah bandar perindustrian yang padat penduduk.
Pada tahun 1870, sebuah insinerator sampah telah mula beroperasi di Paddington City. Pada masa itu, lembapan dan kandungan abu sampah kedua-duanya tinggi, jadi nilai kalorinya rendah dan sukar untuk dibakar. Oleh itu, keadaan operasi insinerator ini adalah teruk, dan ia tidak lama lagi beroperasi. Sebagai tindak balas kepada masalah kualiti yang tidak baik dan kesukaran dalam pembakaran sampah, jeriji dua lapis pertama kali diguna pakai (dengan jahitan arang batu yang terbakar kuat pada jeriji bawah), dan kemudian pada tahun 1884, percubaan telah dibuat untuk mencampurkan sampah dengan arang batu untuk meningkatkan ciri-ciri pembakaran bahan api sampah. Walau bagaimanapun, kedua-dua percubaan tidak mencapai keputusan yang memuaskan, dan disebabkan oleh cerobong asap yang rendah, persekitaran berhampiran telah tercemar oleh asap yang merengsakan.
Untuk menyelesaikan masalah asap yang merengsa dan pencemaran karbon hitam, langkah pertama yang diambil ialah meningkatkan suhu pembakaran kepada 700 ℃, dan kemudiannya meningkatkan lagi kepada 800-1100 ℃. Pada masa itu, orang ramai sudah sedia maklum tentang kesan isipadu udara pembakaran dan kaedah input pada suhu gas serombong, jadi langkah-langkah seperti menaikkan cerobong asap, mengkonfigurasi kipas bekalan dan kipas draf teraruh telah diguna pakai secara berturut-turut untuk meningkatkan pengudaraan dan memenuhi permintaan untuk pembakaran. isipadu udara dalam proses pembakaran. Selepas cerobong dinaikkan, ia juga menyelesaikan masalah penyebaran bahan merengsa dan berbahaya dalam asap.
Disebabkan oleh perubahan ketara dalam jenis dan komposisi sampah yang mungkin berlaku dengan kawasan dan musim yang berbeza, peralatan pembakaran sampah mesti mempunyai kebolehsuaian bahan api yang baik. Sehubungan itu, langkah teknikal yang diambil pada masa itu ialah menambah kawasan pengeringan sampah di dalam insinerator dan menggunakan pemanasan awal udara pembakaran.